Onderweg naar morgen

Ik neem de trein om van A naar Z te komen. Maar ja, ik wil ook wel es een keer terug.

Gisteren reisde ik dus van Z naar A. Correctie: wilde ik van Z naar A reizen. Nu ja, ik moet toegeven dat ik wel op m’n eindbestemming ben gearriveerd. Maar waar ik normaalgesproken een kwartiertje nodig heb, ben ik nu anderhalf uur onderweg geweest. An-der-half uur!

Het begon er mee dat de trein om kwart voor zou vertrekken. Vlak voor het geplande vertrektijdstip stond er echter nog geen trein. Wel klonk de “Dingdong” – de aankondiging van (normaalgesproken) een onheilsboodschap van de spoorwegen.

Zo niet dit keer.

De stem sprak (zoals een tijd terug ook al): “De trein naar A van kwart voor zal over enkele minuten binnenkomen.” Een mengeling van opluchting en verbazing onder de aanstaande reizigers.

Maar wat er binnen een paar minuten ook binnenkwam: geen trein. Da’s ook niet helemaal waar. Er kwam wel een trein, maar die kwam uit A en ging de andere kant op. En daar wilde ik helemaal niet heen.

Na dertig minuten wachten (en de tijd voor de volgende trein met bestemming A alweer was verstreken – het was inmiddels kwart óver) klonk er weer de “Dingdong”.

De stem.

-“Vanwege een te grote vertraging zal de trein van kwart voor vandaag níet rijden.” Einde bericht.

Nee, dank je de koekoek! Dat had zelfs de meest achterlijke onder de wachtenden (laten we hem Fabrizio noemen – zie naschrift) ook al niet meer gedacht. De hoop op kwart voor was allang vervlogen. We keken nu uit naar kwart over. Of zestien over. Of zeventien over.

“Dingdong.”

De stem.

– “Vanwege een te grote vertraging zal de trein van kwart over vandaag niet rijden.” Op dat moment reed de bus naar A weg. De gestaag groter worden groep reizigers restte niets anders dan nog een half uur te wachten. En te hopen. Gelukkig scheen de zon.

De volgende trein was gepland om kwart voor, maar verscheen onder luid gejuich al om half. Enthousiast namen de reizigers plaats in de verwachting dat de lijdingsweg snel voorbij zou zijn.

Stel je voor: de inhoud (aan mensen) van drie treinen gepropt in één. Ik kan je zeggen dat je dan letterlijk op elkaars lip zit. En van de mensen die op dat tijdstip in die trein van Z naar A reisden, wílde ik niet eens op een lip zitten.

De trein zette zich langzaam in beweging – en bleef dat tempo ongeveer een half uur volhouden. Het scheelde er nog maar dat een gids alle schoonheid van het voorbijkruipende landschap uitlegde. Uitgeput arriveerden we (zoals gezegd anderhalf uur te laat) in A.

En daar betaal ik € 60 per maand voor.

Naschrift: eigenlijk had ik het willen hebben over die sufferds van Re-Union, je weet wel, de Nederlandse inzending van het ESF. De teleurstelling van beide heren was zo groot dat ze hun laatste restje gezond verstand helemaal zijn kwijtgeraakt. Ze roepen ons op om volgend jaar het ESF te boycotten. Het bontst maakte Fabrizio het (die laatst al zo slim bleek te zijn door te denken dat Italië op hem zou stemmen, terwijl dat land niet meedeed) die de lage klassering vergeleek met het verlies van een kind.

(…)

Kijk, dan val ik stil. Veel hersenlozer vind je ze niet meer.

Heeft niemand die heren van tevoren verteld dat ze meededen aan een spelletje?

Standaard

4 gedachten over “Onderweg naar morgen

  1. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Feest

  2. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Feest

  3. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Feest

  4. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Feest

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.