Onontbeerlijk

We waren op bezoek bij de Beer. Man, wat voelden we ons klein in zijn aanwezigheid!

We hebben het dan nu es niet over zijn postuur, dat respect en ontzag afdwingt, maar meer nog over zijn alom aanwezige persoonlijkheid, die warmte en geborgenheid biedt. Het is een ongewone combinatie van menselijke kenmerken die niet alleen bij ons, DN’ers (doodnormale Nederlanders), opgemerkt wordt maar zeker ook bij de selecte groep van BN’ers. Je weet wel, die groep mensen die door hun aanwezigheid in de massamedia tot ons aller bezit wordt verklaard en daardoor zijn eigenheid dreigt te verliezen. Voor deze mensen is de Beer een noodzakelijk baken van rust.

Vol bewondering maakten we bijvoorbeeld deze foto, toen de Beer werd geconsulteerd door één van de doldwaze diva’s. Het zou te ver gaan om uit de school te klappen waar dit vertrouwelijke gesprek over ging, maar laten we dit zeggen: het duo gaat níet uit elkaar! Dank zij de Beer!

Daar bleef het niet bij.

Onophoudelijk rinkelde de mobiele steunpilaar met hulpkreten uit de wereld die glamour heet. Ene Bart wilde weten hoe een woord moest worden uitgesproken, Sylvana wilde verhuizen en dan was er nog die Vincent die het niet meer zag zitten. Beer luisterde, analyseerde en sprak. Hij heeft elke crisis bezworen en al deze multitalenten bewaard voor de vaderlandse showbizz. Waarvoor hulde!

[Zoals gezegd: wij voelden ons kleine, nietige, onbeduidende wezentjes. Ik mag dan de hand van de toekomstige paus hebben geschud – hier waren we getuige van een fenomeen van een heel andere orde. Gepaste trots en dankbaarheid restten ons.]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.