Ik keek ervan op en schoot in de lach – vergeef me hiervoor alvast: ik vond het zelf ook nogal onbetamelijk.

Maar laat mij het uitleggen, misschien leidt dat tot verschoning.

We waren aan het einde van een bespreking gekomen. Het moment waarop werd omgeschakeld naar ditjes en datjes, in dit geval de stand van vaccinatie. Bijna iedereen had de eerste prik al gehad, behalve C., maar die deed dan ook haar eigen onderzoek.

Ineens keek ze op van haar aantekeningen.

“Weten jullie wel dat je er magnetisch van wordt?” stelde ze.

En toen gebeurde dat dus, dat ik opkeek en in de lach schoot. Ik zal er ook verbaasd bij hebben geoogd. Al met al een nogal ongepaste reactie, geef ik toe, om een weerloze zeloot te bespotten. In elk geval kleurde C. en boog zich weer terug over haar aantekeningen.

“Ik heb toch zeker de foto’s gezien,” mompelde ze.