Opgaan

Wees scherp in uw blik, maar zacht in uw oordeel. Leo Tolstoj

Of de dame voor mij ook inderdaad een dame was, kon ik niet met zekerheid zeggen. Ze had in elk geval wel haar best gedaan om er zo uit te zien, maar wat ze in haar vrije tijd deed, wist ik natuurlijk niet.

Ze had de band volgestouwd met haar boodschappen. Het was tenslotte pasen, begreep ik. Toch vond ze het zelf ook best wel veel.

“En het erge is, het gaat ook allemaal op,” verdedigde ze zich met een beschaafd giecheltje naar de kassajongen. Die glimlachte beleefd terug.

“Straks kom ik thuis vast en zeker tot de ontdekking dat ik toch nog iets vergeten ben.”

De dame had duidelijk ervaring met de feestdagen, kon ik merken.

“Honderdeenentwintig euro zestien,” zei de jongen.

Ik schoof de voordeelverpakking wc-papier naar hem toen ze had afgerekend.

“Is dat alles?” vroeg de jongen. Ik knikte.

“En het gaat ook allemaal op,” zei ik.

Standaard