|
De wekker ging. Brrrr drukte de sluimerknop in en draaide zich naar mij.
“Mmm.” deden we allebei toen ie me in zijn armen nam. Meteen zonken we weer weg. Andermaal klonk het alarm. Nog een keer liet Brrrr hem zwijgen. En nog eens. Ineens schrok hij wakker.
“Verhip.” riep hij. “Het is al half.”
“Huh?” deed ik. Maar Brrrr was het bed al uit.
Ik hoorde hem de kamer uitrennen, de trap af, de kamerdeur openen, sluiten, weer openen, de trap oprennen en onder de douche springen.
“Hij heeft de katten vergeten.” mompelde ik tegen mezelf.
Ik ging op de rand van het bed zitten. Ik krabde op mijn hoofd en stond op.
“Kom maar.” zei ik toen ik de deur van de bibliotheek opendeed.
“Mraauw.” zei Zus toen ze de ruimte uitsprintte. Mies snelde haar achterna. Pim was al beneden. Hij weet hoe je via een kattenluik naar binnen kunt komen. Ik sjokte achter ze aan.
Nadat ik ze eten had gegeven maakte ik koffie. Ik zette het glas op het tafeltje bij de bank. Daarna slofte ik terug naar boven. Op de trap passeerde ik Brrrr.
“De koffie staat klaar.” zei ik.
“Dank je, liefje.” zei hij. Ik liep door. Even later lag ik weer in bed. Nog wat later hoorde ik de voordeur openen en sluiten. Een fiets werd van het slot gedaan. Brrrr reed weg. Het was warm en behaaglijk. Mijn ogen vielen toe. Ineens sperde ik ze open.
“Mijn stukje!” schrok ik.
[Misschien dat ik er maar es mee moet ophouden. Elke dag Mowl kost me m’n nachtrust, beseffen jullie dat wel?]
nou het maakt wel wat los een zo’n zinnetje.kun je nagaan als je echt zou gaan stoppen.volgens mij krijg je gelijk een landelijke actie.met mies bouwman enzo.
{Mowl: dat zou wel wat voor mij zijn.}
Oef! Gelukkig heeft iedereen al van alles gezegd om je te overtuigen. Bespaart mij tijd en werk 😉
{Mowl: maar het mag wel.}
Dit is wel heel gemakkelijk. Jij dreigt dat je gaat stoppen met schrijven en dan roepen wij massaal “Nee!” Zo zijn we niet getrouwd. (Wel blijven schrijven, trouwens)
{Mowl: nou, dreigen – ’t was even een opwelling. Maar het was maar een momentje, hoor. En ik heb ‘r weer een stukje door.}
Dat zijn wij wel waard, toch?! 😉 Aldus.
{Mowl: ik doe het voor jullie.}
Inderdaad. Niet stoppen, anders is het een stuk minder fijn wakker worden (en doen alsof ik werk)
{Mowl: ik ga gewoon door.}
Ik vind het anders altijd fijn om je nieuwe stukjes te lezen als ik ’s ochtends op kantoor kom.
{Mowl: het is altijd goed om niet meteen aan de slag te gaan.}
maar wij léven voor jouw dagelijks stukje…..
{Mowl: wat een druk op mijn schouders.}
Niet mauwen, gewoon blijven tiepen 😉
{Mowl: tuurlijk.}