|
’t Was nu tijd om ook m’n toekomstige vriendje op te gaan biechten. Daarvoor moest ik terug in ’t verleden.
“”t Was op de kermis,” vertelde ik, “dat ik bij ’n waarzegster kwam. Zij had twee stapeltjes enveloppen voor zich, waar ik d’r één van moest kiezen. Uit ’t stapeltje dat ik had aangewezen mocht ik ’n omslag trekken. Die moest ik ’n kwartier bij me dragen, voordat ik ‘m mocht openen. Dan zou ik er ’n foto in aantreffen van m’n Grote Liefde.” Brrrr keek me verwachtingsvol aan.
“En?” vroeg ie.
“Nou,” voerde ik de spanning op, “ik heb ’n envelop gekozen en ben daar vijftien minuten mee over de kermis gelopen, zoals me was gezegd. Uiteindelijk heb ik ‘m geopend en trof d’r inderdaad ’n foto in aan.” Ik keek Brrrr aan. Hij had z’n wenkbrauwen verwachtingsvol opgetrokken.
“‘Op die foto stond ’n Aziatische man.” onthulde ik. ’t Was niet wat Brrrr had gehoopt, zag ik.
[“Misschien komen je voorouders daar wel vandaan.” probeerde ik te troosten. Maar Brrrr schudde teleurgesteld z’n hoofd. “Toch kook je heerlijk Indonesisch.” zei ik nog.]
haha tja ik geloof daar dus eg nie in
[Mowl: goed zo.}
Zat het lijstje er nog omheen?
{Mowl: nee.}
Sambalbij??!
{Mowl: nee bedankt.}