Postcodeloterij

crisis

Armoede is natuurlijk geen schande, maar is vaak wel vermoeiend om aan te zien. Remco Campert (1929)

“Die heeft ’n lek­ker strak kontje.” be­oor­deel­de Brrrr de jongen, die op ’t punt stond z’n huis­sleutel in de voor­deur van ’n sjofel flat­gebouw aan de rand van onze wijk te steken.

De drukke straat, waar ’t apparte­menten­complex aan is gebouwd, vormt de grens met ’n buurt waar minder bevoorrechten leven. De jongen was net uit de Duitse palletsuper ge­komen die d’r om de hoek zit. Ik bekeek z’n achterwerk.

“Ik heb liever wat meer hangende billen, dan dat ik hier zou moeten wonen.” zei ik politiek onjuist.

[Dat proef je niet, zeggen we wel es tegen mekaar wanneer iemand ’n klein gebrek blijkt te hebben. Maar armoede kun je vaak wel ruiken.]

Standaard

6 gedachten over “Postcodeloterij

  1. Twotone schreef:

    Hoe weet je dat je dat niet proeft? Is dat proefondervindelijk vastgesteld?

    {Mowl: maar natuurlijk. Goeie reis, trouwens. En zul je je moeder bellen als je bent aangekomen?}

  2. Liever lelijk dan arm? Bedoel je dat je dan je schoonheid wel zal kopen? 😉


    {Mowl: als ik naar m’n zalfjes op de toilettafel kijk, doe ik dat al.}

Laat een reactie achter bij blueReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.