|
Dat ik in m’n jeugd zou hebben meegelopen met de vredesdemonstraties in Amsterdam en Den Haag kan ik me niet herinneren.
Evenmin weet ik iets van m’n vermeende aanwezigheid bij betogingen tegen de kernreactoren in Dodewaard of Kalkar, de Piersonrellen in Nijmegen of ’t meewerken aan krakersradio Rataplan.
De verdachtmaking dat ik ooit zelfs op de communistische partij heb gestemd werp ik helemaal verre van mij.
Ik zal desnoods ’n accountantskantoor vragen deze aantijgingen te onderzoeken, maar weet zeker dat ik van elke blaam gezuiverd zal worden. Ik had ’t anders toch nooit onder m’n eigen naam gedaan?
[Gelukkig hebben we in dit land ’n moreel hoogstaand volksgericht als De Telegraaf, dat precies weet wat goed of fout is. Vooral wat fout is kan ’t zich nog heel goed herinneren.]
Ik beken, ik beken. Ik vond Phd. met ‘I Won’t Let You Down’ wèl een leuk liedje in de jaren ’80.
{Mowl: leefde je toen al?}
De Telegraaf heeft boter op z’n hoofd. Was die krant zelf niet fout in WO2?
{Mowl: vanuit ’t eigen perspectief? Nee hoor.}
Ja, ik wou net zeggen: ze herinneren zich alles wat fout was, behalve hoe fout ze zelf waren (en nog steeds zijn).
{Mowl: fout klinkt zo negatief. Maar ’t klopt wel.}
Beetje raar dat je voor je jeugdzonden nog zo kunt worden aangerekend in dit land.
{Mowl: o, maar alleen als ’t linkse jeugdzonden waren.}
Gelukkig bestaat er ook zoiets als stemgeheim, prettig! Want omdat ik nu al vergeten ben hoeveel sterretjes ik heb geklikt komt nooit iemand dat te weten.
Beter!
{Mowl: hoe weet ik dan wat jij om precies 14:24 uur hebt gestemd?}
Tja, ik heb ook aan geen van die acties meegedaan. Kon ik me maar dat soort dingen herinneren. Mijn excuses voor mijn jeugdige passiviteit (althans op dat gebied)
{Mowl: jezelf Roodpetje noemen is al ’n schuldbekentenis.}
Gelukkig is er HP/De Tijd nog. Voor wie de nuance zoekt.
{Mowl: daarom gaat ’t zo slecht met dat blad.}
En wie heeft dan beweerd dat je WEL aan alle door jou beschreven zaken hebt meegedaan?
{Mowl: nog niemand. Maar je kunt ze maar beter voor zijn.}