Relaties

cadeau

Laat u het prijsje er maar aanzitten; het is een cadeau. Tom Smits (1976)

Even kreeg ik een sombere gedachte.

“Eigenlijk is een groot deel van die vriendelijkheid alleen op onze centen gebaseerd.” lichtte ik Brrrr toe.

We hadden net vastgesteld dat de mensen in winkels en restaurants vaak erg aardig tegen ons zijn. Zo aardig, dat we nu zelfs een cadeautje gingen kopen voor die vertrekkende medewerkster ((Marie-Claire, heet ze)) van ons lievelingsrestaurant.

“Kijk,” verduidelijkte ik, “Als we geen cent te makken hadden, waren we nooit naar dat restaurant gegaan en hadden we haar nooit ontmoet. En als ze straks is verhuisd is de vriendschappelijkheid voorbij.”

Ik keek in de lucht.

“Deze relatie is dunner dan vloeipapier.” besloot ik.

Intussen waren we het warenhuis ingelopen, waar we een aardigheidje voor de serveerster zouden kopen. We werden enthousiast door de verkoopsters begroet.

“We hadden het net over jullie.” jubelden ze. “Kijk es wat we binnen hebben gekregen.”

En we zagen een stapel doosjes met huidproducten van mijn lievelingsmerk.

“Hier.” zei de ene, terwijl ze een doosje in mijn handen stopte. “Neem mee. Die vind jij toch zo lekker?”

[Het is allemaal doorzichtige manipulatie met als enig doel ons aan te zetten om zoveel mogelijk in het desbetreffende bedrijf af te nemen. We weten het. Maar hoe krijgen we anders vriendjes?]

Standaard

4 gedachten over “Relaties

  1. linette schreef:

    Kijk jullie zijn nou eenmaal goedgeefs en royaal en dat is een eigenschap die jullie echte vrienden heel erg waarderen , maar de dienstverlenede sector (winkel restaurant cafe) kun je niet helemaal kwalijk nemen dat ze op jullie GELD uitzijn.

    {Mowl: hè bah. Dat klinkt helemaal niet romantisch.}

  2. Tsja. Maar bedenkt wel dat je ook genoeg plekken in Nederland hebt waar je bakken met geld naartoe brengt en dan nog geen glimp vriendelijkheid krijgt. Kijk, dat beurt toch weer op, of niet?

    {Mowl: zelfs onze aannemer is blij als ie ons ziet.}

  3. Zo kenden ze mij in de cd-winkel al bij m’n voornaam.
    Een teken dat je er toch misschien teveel geld naar toe brengt.

    {Mowl: maar je weet dat er mensen zijn die naar je verlangen.}

Laat een reactie achter bij SteveReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.