Ik ben niet labiel. Ik ben emotioneel flexibel. Theo Maassen

De man stond onverzettelijk midden op de splitsing.

Een automobilist, die nog even afwachtte of hij ergens heenging, gaf het op enig moment op en reed met een boogje langs hem heen. De man reageerde niet op de door hem veroorzaakte omleiding, als hij in een geschil was verwikkeld met, naar ik aannam, zijn vrouw.

Die stond even verder, op de stoep, omdat ze linksaf was gegaan. De man wilde juist de andere kant op. Dat zei hij niet met zoveel woorden – hij duidde het meer door vooral op zijn plaats te blijven staan.

Pas na een tijdje – de automobilist was al verdwenen – begreep de vrouw het. Of had ze haar verzet opgegeven. Ze liep in de richting van de man.

Die draaide zich naar rechts en hervatte de weg in de richting van zijn keuze. De vrouw volgde hem op enkele meters afstand. De man keek niet meer om.