Blijf uit je bed, blijf actief, eet rijst en vis – en uiteindelijk sterf je! Marlon Brando

Met de armen gekruist ging de bedrijfsleider aan het tafeltje staan. De vrouw sloeg het tijdschrift dicht waarin ze aan het lezen was.

“Ah.” zei ze, terwijl ze haar bril op haar voorhoofd schoof. “Fijn dat u even kon komen.”

Ze glimlachte naar de afwachtende bedrijfsleider.

“Mijn vader krijgt binnenkort euthanasie”, begon ze, “en hij is dol op jullie kaart – hij is zelf Indisch, moet u weten.”

De vrouw verschoof iets. De bedrijfsleider vouwde zijn handen voor zijn schoot.

“En nu lijkt het me leuk om na de crematie hier met zijn allen bij elkaar te komen.”

De bedrijfsleider ging zitten. Hij had duidelijk tijd nodig om het verzoek op zich te laten inwerken.

“Wanneer had u die samenkomst gedacht?” waagde hij. Zijn stem klonk aarzelend. De vrouw schoof het tijdschrift opzij.

“Tja.” weifelde ze. “Er is nog niks ingepland. Het ligt er natuurlijk ook aan wanneer het u schikt.”