Separaat

Als samenleven ons teveel wordt, is eenzaamheid een feest. Györgyi Konràd

“Oké, oké,” zei de jongen met de wijn, terwijl hij zijn hand bezwerend boven de tafel hield, “ik snap dat je verliefd bent geworden op hem en ook nog wel dat je meteen al wilt samenwonen…”

“Al is dat wel wat snel,” vulde de jongen met het bier aan.

“Heel snel,” knikte de wijnjongen, “maar goed, dat is jouw eigen zaak.”

“Daar bemoeien wij ons niet mee,” bevestigde de bierjongen.

“Maar dat je dan toch aparte slaapkamers wilt, begrijp ik niet,” zei de wijnjongen. Hij legde zijn hand neer. Samen met bierjongen keken ze naar het meisje.

“Mijn vriendje is gewoon erg druk ’s nacht,” zei ze, “en bovendien sliepen mijn ouders ook apart,” vulde ze aan, “mijn vader in het tuinhuisje en mijn moeder binnen.”

Bierjongen en wijnjongen keken elkaar aan.

“Maar die waren gescheiden.” zeiden ze simultaan.

Het meisje beet op haar lip.

“Ja maar toch,” verweerde ze.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.