Si tu vas

Niemand keert terug van een lange reis zoals hij vertrokken is. Graham Greene

Niemand keert terug van een lange reis zoals hij vertrokken is. Graham Greene

Wachtend op de Thalys zat ik — alweer — op een terrasje. Naast mij kwamen drie mannen te staan. Ze lachten en waren uitgelaten. Onderling spraken ze Arabisch.

Militairen met machinegeweren patrouilleerden op het station. De omroeper waarschuwde iedereen om z’n bagage vooral niet alleen te laten en de bewaking te waarschuwen wanneer er iets verdachts werd aangetroffen. En naast mij stonden drie Arabieren. Lachend en uitgelaten.

Ik had me allang voorgenomen me niet door angst te laten regeren. En ik wist dat de flitsen in mijn hoofd irrationeel en infantiel waren. Tegelijk merkte ik dat ik op scherp stond. Ik gaf mezelf op m’n donder.

Eén van de drie mannen stapte op m’n voet. Ik schrok.

Excusez-moi.” reageerde de man. Hij legde zijn hand op mijn schouder. Vriendelijk en getuigend van innerlijke beschaving knikte ik terug.

[Snel nam ik z’n gezicht in me op. Voor als we opgeblazen zouden worden. Je wist maar nooit.]

Standaard

6 gedachten over “Si tu vas

  1. Wat heb je aan zijn gezicht in je op te nemen als je toch wordt opgeblazen. Kun je beter sterven met een mooie herinnering op je netvlies.

    {Mowl: ’t gaat me om ’t principe.}

  2. Je hebt gelijk. We weten nooit wanneer Selçuk weer in actie moet komen (en misschien voorgoed).

    {Mowl: we weten niks. Alleen dat Wilders gek is. Maar dat terzijde.}

Laat een reactie achter bij aryReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.