Het is stil aan de overkant

balkon

In de Verenigde Staten is er niet genoeg Romeo en te veel balkon. Joseph Rudyard Kipling (1865-1936)

Toen we voor het restaurant van onze prosecco genoten, gingen de deuren van het appartement er tegenover open.

Een goedgebouwde, donkere jongeman met ontbloot bovenlichaam boog zich over het balkon. Hij glimlachte toen hij drie paar ogen ((Linette had ons getrakteerd.)) op zich gericht wist. Hij wist van geen schaamte – waarvoor zou hij ook?

Geruime tijd liet hij zich zo bewonderen.

“Zal ik er es een foto van nemen?” schoot ik terug in de werkelijkheid.

“Kun je doen.” zei Brrrr.

“Maar wel snel.” zei Linette. “Hij gaat weer naar binnen.”

[Ik was inderdaad te laat. Het scheelde niks. Gelukkig was er nog iemand op het linkerbalkon aan het zonnen. Bij wijze van troost.]

Standaard

4 gedachten over “Het is stil aan de overkant

  1. Steve schreef:

    Volgens mij was dit maar een schrale troost, of niet? Of was de beschrijving van de eerste jongen wat te rooskleurig?

    {Mowl: eerder te summier, om niet als een ouwe geilaard te klinken.}

  2. Wij willen goedgebouwde donkere jongenmannen met ontbloot bovenlichaam.

    {Mowl: het recht op goedgebouwde donkere jongemannen met ontbloot lichaam is een Grondrecht. Regel dit.}

    • Misschien wil GroenLinks het wel in het partijprogramma opnemen. Of zou het misschien toch iets te imperialistisch overkomen?

      {Mowl: en dat is niet goed?}

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.