Simplissimo

tagliatelle

Een deel van het geheim van het succes in het leven is te eten waarin je trek hebt en het voedsel het van binnen te laten uitvechten. Mark Twain (1835-1910)

Pasta maken is leuk. Vooral omdat het één van de laatste dingen in de keuken is, die Brrrr me nog laat doen.

Een beetje bloem, een ei, wat zout – en je hebt in principe de ingrediënten voor een oneindige hoeveelheid basisvoedsel.

En dat ‘oneindige’ is nu net het enige wat ik moeilijk weet in te schatten. Zeker wanneer we wat meer eters hebben.

Zo waren we pas met ons zevenen. Tagliatelle maken voor zeven mensen vind ik een moeilijk in te schatten karwei. Daar komt nog es bij dat de pasta in de pan flink uitzet. Dus als je een klein beetje hebt, heb je eigenlijk als heel wat.

In de kookboeken die ik voor de zekerheid nog even consulteerde, stond dat ik moest rekenen op zeker anderhalve ons pasta per persoon. Ik deed wat me verteld werd en bracht de benodigde bloem en de eieren in de kom.

Zout erbij, nog wat truffelolie voor de smaak en kneden maar. Het resultaat was een mooie bol deeg. Soepel en elastisch – zoals het hoort.

Van het deeg maakte ik vellen en van de vellen sneed ik de lintspaghetti. De slierten liet ik drogen op een bezemsteel. Het was bijzonder fraai om te zien.

“Het is wel veel.” vermoedde Brrrr. Ik knikte. Hetzelfde was ook al door mij heengegaan. Maar ja – het kookboek, hè.

“Zet nou maar een pan met water op.” stelde ik voor, “Misschien dat je de pasta in twee keer kunt voorkoken.” Brrrr deed wat ik suggereerde.

Uiteindelijk lagen twee reusachtige bergen tagliatelle uitgekookt te rusten op twee respectievelijke schotels. Onmiskenbaar veel – te veel. Veel te veel.

Ik keek nog eens in het kookboek.

“Mooi.” zei ik. “Dat gebruiken we ook niet meer.”

[We hebben inderdaad meer dan de helft kunnen weggooien. Een buitenkansje voor de groene bak. Hoe vaak wordt die nou getracteerd op truffel?]

Standaard

3 gedachten over “Simplissimo

  1. Waar staat die kliko, ben namelijk gek op koude pasta.
    Vroeger combineerde ik dat zelfs wel eens met een zakje stroopwafelkruimels (die schijnen nu verboden te zijn).

    {Mowl: wat zegt de dokter ervan?}

  2. Misschien zijn er aan lager wal geraakte buurtgenoten die nog van de paste zullen genieten na een ontdekking in de groene bak?

    {Mowl: in onze buurt hebben we geen aan lager wal geraakte buurtgenoten. Die wonen elders.}

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.