 |
|
Na een jarenrovende queeste had Brrrr hem ergens in een klein winkeltje gevonden: de Perfecte Tandenborstel.
“Dit is Hem!” bezwoer hij. “Dit zal Hem zijn!”
De euforie van het moment werd onmiddellijk overschaduwd door het besef van de sleetsheid van het product.
“Ik moet een voorraad.” besloot Brrrr.
“Je kunt er op internet bestellen.” vond ik.
“Doe dat.” zei Brrrr. “Bestel er vast één.”
Ik tikte de gevraagde gegevens in.
“Of nee,” herstelde Brrrr, “Doe er maar tien.”
Ik wijzigde de bestelling.
“Nee. Twintig.” herriep Brrrr.
[Ik wachtte een moment. Maar dit aantal bleek vooralsnog voldoende te zijn. Binnenkort – als het goed is – worden er twintig tandenborstels door onze brievenbus geduwd.]
Na een jarenlange queeste moet de dag dat ze de brievenbus ingeduwd worden vast als een groot feest voelen!
{Mowl: we gaan de gleuf versieren.}
Wat is er nu zo Perfect aan?
{Mowl: ze zijn zacht.}
Twintig maar? Afhankelijk van hoe lang je met je tandenborstel doet en hoe lang je nog te leven hebt, heb je daar nooit genoeg aan! Ik zou eerder ergens in de honderd denken.
{Mowl: we gaan er niet van uit dat die twintig voor de rest van zijn leven volstaan. Beschouw het als een proefsetje.}