Spil

We klimmen alleen naar boven om te zien hoe mooi het beneden is. Kadé Bruin

De grootmoeder (aanmerkelijk jonger dan ik) kreeg een blikje energiedrank aangereikt door haar dochter (beduidend jonger dan jij) die het weer uit de knuistjes van de kleindochter in de kinderwagen (ongetwijfeld veel jonger dan elkeen van ons) had gepakt zodat het kon worden weggegooid in de grote vuilnisbak bij de ingang van de buurtsuper waarvan de deuren zich al hadden geopend.

Het meisje keek beslist net zo beduusd naar haar lege handjes als de grootmoeder naar haar volle. De moeder stond intussen op het punt het wagentje de winkel in te duwen. De grootmoeder reikte het blikje terug.

“Het is nog niet leeg,” zei ze.

De moeder negeerde de geweigerde prik en zette het karretje in beweging.

“Mwa,” zei ze alleen toen ze naar binnen reed.

De grootmoeder wist even niet wat ze met het blikje moest doen, maar gooide het dan toch weg.

“Wacht,” riep ze haar dochter na.

Standaard

Een gedachte over “Spil

Laat een reactie achter bij Rob AlbertsReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.