Na het bowlingavontuur werd het nog gekker. We hadden gereserveerd bij een chinees restaurant. Ho! Even wachten! Wel de wereldkampioen, hoor! (Niet dat je denkt dat we helemaal geen normen meer hanteren…)

OK – Wereldkampioen of niet, de tipan tong en de pekingeend waren subliem. De enige rimpeling in de verder gladde avond ontstond toen een glas cola door een handeling van de ober werd aangetikt en wankelde. Sonja, mijn schoonzus, voorzag dat het glas ging vallen en probeerde het te redden. Maar juist deze actie zorgde ervoor dat het glas viel en de cola over het linnen stroomde.

De ober, stojns want Chinees, verschoonde het tafellaken en besteedde geen woord aan het ongelukje.

Sonja vond het echter nodig om toch nog even op de zaak terug te komen. En ze zei tegen de ober dat het glas was omgevallen door zijn onbezonnenheid.

Even zag je de ober denken. De gast heeft tenslotte altijd gelijk. In principe. Maar dit keer weigerde hij zichzelf geweld aan te doen en zei glimlachend: “Door mijn toedoen is het glas gaan wankelen, door uw handelen is het gevallen.”

“Go china-man!”