De zon heeft de aarde hervonden. We zijn haar dankbaar.
Terwijl de temperatuur steeg tot zo’n vijftien, zestien graden, stroomden de parken vol met flanerende mensen. Soms overmoedig en veel te dun gekleed. Maar steevast met een glimlach op de lippen en een stralend humeur.
Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was lagen mensen op het grasveld te picknicken. Of deden een oosters-aandoende sport-met-stokken. Op slag was de wereld geheeld van alle wonden.
Tjonge, wat heb ik dit gemist.
[Tuurlijk, de winter heeft ook wel wat. Op een foto. Of in een documentaire.]
Dat doet mij altijd denken aan dat nummer van Paul de Leeuw: Blote jongens in het park.
{Mowl: zo beeldend en treffend bewoord.}