Sûkerbôle boppe

Sûkerbôle

Gehoorde melodieën zijn zoet, maar ongehoorde zoeter. John Keats (1795-1821)

“Kijk es!” glunderde Brrrr en toonde een langwerpig pakje, gewikkeld in een papieren Friese vlag. Hij wachtte mijn giswerk niet af.

“Suikerbrood!” jubelde hij. “De echte!”

Dat laatste was moeilijk te verstaan. Het water liep hem letterlijk in de mond. Hij deed snel zijn jas uit en veegde zijn lippen af. Dan haalde hij het lekkers uit zijn verpakking.

“Kijk toch!” stamelde hij in aanbidding. Voorzichtig koos hij het mes waarmee hij het brood zou aansnijden. Eerbiedig sneed hij er een plak vanaf. Met de ogen dicht proefde hij.

“Mmm.” was alles wat ik hoorde.

[Het duurde even voordat Brrrr uit zijn extase geraakte. Met moeite werd hij de elementaire omgangsvormen weer gewaar.

“O, euh, wil jij ook een stukje?” vroeg hij met lichte tegenzin.]

Standaard

3 gedachten over “Sûkerbôle boppe

  1. Heel vervelend, die etiquette. Andere mensen stukjes moeten aanbieden terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wilt.

    {Mowl: ik bied je elke dag een stukje aan. Met plezier.}

  2. Suikerbrood. Jaren zeventig en tachtig. Vakanties op Terschelling. Bakker Bos in Midsland. Heerlijk!

    {Mowl: bestaat nog steeds – telefoon (0562) 448918.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.