The only way is up

stoel

BEN: You lucky, lucky bastard.
BRIAN: What?
BEN: Proper little jailer’s pet, aren’t we?

BRIAN: What do you mean?
BEN: You must have slipped him a few shekels, eh?

BRIAN: Slipped him a few shekels? You saw him spit in my face!
BEN: Ohh! What wouldn’t I give to be spat at in the face! I sometimes hang awake at night dreaming of being spat at in the face.

BRIAN: Well, it’s not exactly friendly, is it? They had me in manacles!
BEN: Manacles! Ooh oooh oh oh. My idea of heaven is to be allowed to be put in manacles… just for a few hours. They must think the sun shines out o’ your arse, sonny.

BRIAN: Oh, lay off me. I’ve had a hard time!
BEN: You’ve had a hard time?! I’ve been here five years! They only hung me the right way up yesterday! So, don’t you come ‘rou–

BRIAN: All right. All right.
BEN: They must think you’re Lord God Almighty.

BRIAN: What will they do to me?
BEN: Oh, you’ll probably get away with crucifixion.

BRIAN: Crucifixion?!
BEN: Yeah, first offence.

BRIAN: Get away with crucifixion?! It’s–
BEN: Best thing the Romans ever did for us.

BRIAN: What?!
BEN: Oh, yeah. If we didn’t have crucifixion, this country would be in a right bloody mess.

BRIAN: Guards!
BEN: Nail him up, I say!

Monty Python’s Life of Brian (1979)

“Dit is de ergste dag.” beloofde Maurice. Maurice hakt en breekt en zorgt ervoor dat de badkamer volledig gestript wordt overgeleverd aan de loodgieter. De vloer ligt open, de wanden zijn afgebikt, de leidingen liggen zichtbaar voor het blote oog. Maatje Stefan heeft proppen wc-papier in zijn oren gestopt tegen de herrie. Stralend laten ze het resultaat van hun werk zien. De naaktheid van de stenen muren heeft iets moois.

“Vanaf nu wordt het alleen maar beter.” zegt ook Fred, terwijl we om de tafel zitten en de definitieve plaatsen van de badmeubels bepalen. En hij vertelt over zijn bijzondere groep medewerkers. Avonturiers zijn het, stuk voor stuk. Een wereldreiziger, een kunstenaar, een vluchteling. Hij houdt van ze, dat kun je zien. En allemaal houden ze van hun werk. Misschien niet om er oud in te worden, maar toch wel een verdraaid leuke manier om hun echte levensdoel te bekostigen.

“Het gaat nu de goede kant op.” zeg ik tegen Brrrr, als we die avond om tien uur naar bed gaan. Tien uur! De dagelijkse aanwezigheid van de avonturiers put ons uit. Alsof we zelf hakken en breken.

[Vanochtend gaat de wekker weer om half zes. Ha! Weer een dag dichter bij de oplevering!]

Standaard

5 gedachten over “The only way is up

  1. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Tijd

  2. Harriët schreef:

    Oh getsie…jullie zitten in de rommel. Vervelend hè?
    Ik heb het gelukkig al achter de rug…. als je ziet hoe mooi het wordt als het af is, ben je die troep echt snel vergeten hoor.
    En douchen moet bij de buren gebeuren nu of….
    Wij mochten een paar weekjes de badkamer van m’n ouders gebruiken…tis wel behelpen hè?
    Succes er mee!

    {Mowl: vanaf morgen kunnen we bij de overbuurtjes terecht. Tot die tijd is het water en zeep aan het aanrecht.}

  3. …en een dag dichter bij 10 juli….
    Ach ja, in de tussentijd kun je tenminste nog genieten van de conversaties met de klussers (en afluisteren! en opschrijven!).

    {Mowl: om eerlijk te zijn krijg ik ‘r weinig van mee. Ik loop hen niet voor de voeten. En zij werken niet waar ik dat doe.}

  4. rozebeer schreef:

    nog even flink doorbijten….. En dan kunnen jullie genieten van jullie vernieuwde paleisje

    {Mowl: dat ‘doorbijten’ valt wel mee, hoor.}

Laat een reactie achter bij SteveReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.