Er is tijd genoeg. Mijn moeder zegt altijd: “Als je alles van tevoren wist, werd je vroeg rijk of vroeg gek.” En zo is het maar net. (Mijn moeder zegt wel meer dan dat, hoor.)

En Annie M.G. Schmidt zei, in het verlengde hiervan, dat een komedie een drama is, dat op tijd gestopt is. Nu vind ik dat een beetje zwartgallig. Ik denk namelijk dat uiteindelijk ‘alles reg sal kom’. En ‘nog is Polen niet verloren’ en zo. Af en toe walg ik een beetje van mijn eigen optimisme.

En dat klopt. Je zou soms makkelijk kunnen denken dat er meer dan genoeg redenen zijn om mokkend in een hoekje te gaan zitten. En je zou d’r misschien niet eens meer uit willen komen. Maar als ik in die staat dreig te komen, zie ik mezelf in dat hoekje zitten en moet ik erg lachen. Zo’n klein, kalend menneke in dat lege hoekje. Kom op zeg! Sta op! Zoveel tijd hebben we ook weer niet!