Uit

mol

Het denken schuwt het ongeluk even alert en onweerstaanbaar als een dier de dood. Simone Weil (1909-1943)

Buiten waait de wind; de regen striemt tegen het raam. Het is koud en guur. De herfst heeft zich in al zijn glorie gerehabiliteerd.

Binnen is het behaaglijk. Kaarsjes branden, klassieke muziek begeleidt de vroeg ingevallen avond. Een glaasje wijn en een comfortabele bank maken alles af.

“Jammer dat we d’r zo uit moeten.” mompel ik en staar naar de kaartjes van de balletvoorstelling van vanavond. Brrrr neemt een slok.

Jij hebt ze besteld.” zegt hij nuchter. Ik pruil.

“Had me dan tegengehouden.” mopper ik.

[Ik hoop dat het regent en waait wanneer we straks thuiskomen. Dan hebben we altijd binnen nog.]

Standaard

2 gedachten over “Uit

  1. Dansen? Prima, leuk. Maar kijken naar dansen? Dat heb ik nooit zo begrepen. Is dat een hetro ding?

    {Mowl: het is één van de vele beperkingen die Julie Soort Mensen jezelf oplegt. Daar kun je ook niks aan doen. Het schijnt aangeboren te zijn.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.