De waarheid ontspruit veeleer aan de dwaling dan aan de verwarring. Francis Bacon

Eerst klonk er muziek, waar ik naar luisterde tot ik Hallo! riep in de telefoon. Het duurde even voor er iemand reageerde.

“Ben jij René?” trok een man zich over het geluid heen. Hij had een Brabants accent, dacht ik. Ik dorst me niet meteen bloot te geven.

“Wie ben jij?” vroeg ik. Omdat het stil bleef herhaalde ik het nog maar eens, nu wat harder.

“Ik ben uit Cuijk.” riep de man. Het kostte me moeite hem te verstaan. “Uit Cuijk!” schreeuwde hij nog maar eens. “Jij bent toch met Bianca getrouwd?”

“Nee.” schreeuwde ik net zo hard. “Ik ken geen Bianca.”

“Ken jij Bianca niet?” joelde de man. “Maar je bent met haar getrouwd!”

“Ik ken geen Bianca.” schreeuwde ik. “En ik ben ook niet met haar getrouwd.”

Op de achtergrondmuziek na was het even stil.

“Dan ben jij een andere René.” gilde de man voordat hij ophing.