Van de kip en ’t ei

kippen

Het bedrog heeft ook zijn goed kanten, het kan onze ogen openen. Georges Guilbert (1940)

Bijna opge­togen over­han­dig­de Brrrr mij ’n doos­je eieren.

“Kijk es.” zeidie. “Vrije uit­loop-eieren. Tien voor ’n euro!”

“’n Euro?” herhaalde ik. “Hier, op de markt?” Ik ver­trouw­de ’t niet. “Heb jij die radio­spotjes nooit gehoord, dan?” Brrrr tuitte z’n lippen en schudde z’n hoofd.

“Nee.” zeidie. “Welke dan?” Nou was ’t mijn beurt om m’n hoofd te schudden.

“Die waarin je gewaar­schuwd wordt dat d’r op de markt nog steeds leg­batterij-eieren worden verkocht.”

“Maar de markt­koop­man had ’t echt over vrije uitloop-kippen.” sputterde Brrrr. Ik opende ’t deksel van de doos en liet hem ’t stempel op ’n ei zien.

“Zie je wel.” wees ik. “Code 3. Erger is d’r niet.”

[“Dat gaat ie bezuren.” zei ik stoer. Ik nam ’t doosje en baande door ’t volk naar de kraam van de malafide marktkoopman. Wordt vervolgd.]

Standaard

9 gedachten over “Van de kip en ’t ei

  1. Je kan het ook aan de kleur van de dooier zien. Hoe donkerder, hoe vrijer de leggende kip leeft. Legbatterij dooiers zijn heel licht geel.

    {Mowl: voor ’t stempeltje hoef ik niks te breken.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.