Verbeten

Het gebit is de hoektand van de samenleving. Geert Hoste

Er sijpelde zever over mijn wang. Ik wilde wat zeggen, maar er kwamen enkel klinkers uit mijn gefixeerde lippen. Als ik mijn best deed, kon ik nog een W voortbrengen. Plofklanken waren helemaal uitgesloten.

Ondanks dat mijn brein nog volledig functioneerde had ik het gevoel – op het gevaar af gecanceld te worden – als een debiel te lijken.

Zo zou Stephen Hawking zich gevoeld kunnen hebben, schoot er door mij heen.

De tandarts leek er geen besef van te hebben. Zij praatte stug door. Ze krijgen, vermoedde ik, dezelfde communicatietraining als kappers.

Of het goed ging, wilde ze weten. Of ik wat voelde. En of het pijn deed. In de tussentijd spoot ze een goedje op mijn tanden, waar een druppel van op mijn tong viel en brandde. En ik had enkel klinkers tot mijn beschikking. En een stomme W.

“Nou, dat viel reuzemee,” zei ze na afloop.

Ik knikte maar.

Standaard