God vond het blijkbaar geen probleem dat ik de heilige teksten uit de Koran aanraakte, ook al was ik een ongelovige.

“Wil je een dadel?” vroeg de Alevitische leerling, “Ze zijn heerlijk, ze komen uit Israël.” Hij schoot in de lach toen hij mijn verbazing zag.

“Ontspan,” zei hij, “we zijn allemaal van één familie. Zij zijn als onze neven. De Almachtige had een verbond met hen gesloten. Maar dat hebben ze keer op keer verbroken.”

Waarna hij vertelde over de straffen die de Israëlieten vervolgens hadden gekregen.

“Ze zijn in slavernij gevoerd, verspreid over Europa en tenslotte is Hitler over ze heen gekomen. En nog steeds willen ze niet luisteren.”

“Je praat wel slecht over je neven,” zei ik. Hij haalde zijn schouders op.

“Maar zo is het toch?” stelde hij, “Ze beheersen alle banken, zaten achter 9/11 en hebben IS opgericht. Dat weet toch iedereen.”

Mijn zwijgen verwondde mezelf.