Verzakking

Ik hoop nooit zo oud te worden als de meeste mensen van mijn leeftijd. Herman Wauters

Hij zorgde voor haar. Al bijna vijftig jaar zorgde hij voor haar. Een halve eeuw, als het ware.

“Ik ken haar beter dan zijzelf,” beweerde hij, zonder een zweem van overschatting, als ik zo vrij mocht zijn. Zij zat ernaast en knikte – dus zo moest het wel zijn.

“Ik heb de kwalen eerder door,” zei hij, om te vervolgen met een gruwelijke introductie van een verzakking, die hij ontdekt had en waarmee ze naar de huisarts waren gegaan.

“Het was precies een bal van een bult achter haar schaamlippen,” vertelde hij ongevraagd. Zij knikte door. “De dokter leerde me hoe ik die terug moest duwen,” zei hij, “met een ring – heb je dat wel eens gezien?”

Ik reageerde niet. De man schudde zijn hoofd.

“Het is gewoon een kutkarwei,” zei hij.

Pas toen ik me verslikte, begreep hij wat hij had gezegd. Hij grinnikte.

“Ja letterlijk,” zei hij.

Zij knikte.

Standaard