Verzorgd

Als het gevoel van eigenwaarde verloren gaat, is onze beschaving tot ondergang gedoemd. Edward Albee

Als het gevoel van eigenwaarde verloren gaat, is onze beschaving tot ondergang gedoemd. Edward Albee

Ze keek op haar horloge. Even voor half vijf. Ze had nog tijd.

Goddank was het oude appartement nog niet verkocht, anders had ze geeneens hier op het balkon kunnen zitten. Haar balkon – zo voelde het nog steeds.

De kinderen hadden het goed bedoeld – bezorgd waren ze, vanwege haar leeftijd. Er kon van alles gebeuren. En de nieuwe kamer was ruim bemeten op zich. Ze moest maar snel beslissen. Dat had ze dus gedaan.

Ze trok aan een sigaret. Die dorst ze daar niet te roken, alleen ’s avonds laat, stiekem uit het raam.

De verzorging was prima, ze kwamen elk moment met een glaasje appelsap of zo. En zelfs het eten was van a tot z geregeld. Ze hoefde geeneens meer boodschappen te doen.

Ze at nu elke avond stipt om vijf uur. Met drie andere bewoners. Een daarvan was incontinent.

Langzaam doofde ze de peuk. Ze moest gaan.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.