De enige methode om gezond te blijven is te eten wat je niet wil, te drinken wat je niet lekker vindt en te doen waar je geen zin in hebt. Mark Twain (1835-1910)

Af en toe zouden jullie de indruk kunnen krijgen dat wij, Brrrr en ik, pas goed weten wat lekker eten is. En dan denk je misschien aan de meest exquise delicatessen, die op een delicate wijze onze verfijnde smaakpapillen weten te strelen. Waarbij we onze ogen sluiten en, vervuld van een zinderend genot, ons waarnemingsvermogen tot extatische hoogten laten brengen.

Nou – da’s soms wel anders.

Neem nou Brrrr (het is in dit geval altijd beter om met de ander te beginnen). Hij kan helemaal wild worden van een frikadel Рliefst met veel uitjes, mayonaise en curry. Die staaf gemalen vlees wordt door hem ongetwijfeld als ̩̩n van de hoogtepunten van de Nederlandse dis beschouwd.

Ik heb daarentegen niks met die ongezonde vetmaker. Ik ga voor de kroket.

Als we es friet gaan halen (ik zeg, áls) dan hoort daar voor mij altijd een broodje kroket bij. Het is het hoogste goed wat onze nationale keuken heeft voortgebracht. Als ik terugkeer van een vakantie is dat dan ook het eerste wat ik probeer te verkrijgen.

En dan niet zo’n moderne, je weet wel, met stukjes vlees d’rin. Getsie! Geen vlees in mijn kroket! Alleen een fijne ragout omgeven door een knapperig korstje.

[Je begrijpt: de foto van die verse andijvie met de vochtdruppels d’r nog aan, bijna barstend van de vitamines, is alleen maar een afleidingsmanoeuvre.]