|
Op ’t topje van m’n wijsvinger kwam ’t kleine vliegje weer op krachten. Brrrr had gezien hoe ’t kort daarvoor in m’n bier was terechtgekomen. Voorzichtig had ik ’t uit ’t glas gevist. ’t Beestje bleek nog te leven.
’n Beetje wankelend begon ’t te bewegen. Niet meer dan ’n paar millimeter, maar dat moest voor ’t nietige wezen als ’n marathon zijn.
Dan werden de pootjes tegen mekaar aan gewreven. Daarna werden de vleugeltjes gerecht. ’t Rechtervleugeltje zat ’n beetje scheef, zag ik. Ik was bang dat ik ’t delicate orgaan onbedoeld had beschadigd.
Voorzichtig liet ik ’t vliegje op de tafel gaan. Wankelend liep ’t langs de rand. Als ie dreigde te vallen hield ik ‘m tegen.
“Volgens mij is ie dronken.” zei ik.
[Toen ie alsnog van de tafel rolde wist ik ’t: ’t ding was gewoon suïcidaal.]
Hopefully, you have taken
the poor little thing to the
psychiatrist.
Is it okay now ?
{Mowl: ik heb ‘m daarna niet meer gezien.}