 |
|
De straat is leeg, zo denk ik.
In de stilte van de vroege ochtend loop ik van het station naar mijn werk. Ik ben alleen, denk ik. Dan hoor ik voetstappen achter mij. Ik luister gespitst. Ik ben het niet zelf – het is een ander ritme. Klik. Klak.
Quasi-nonchalant bekijk ik de gebouwen aan weerszijden van de straat. Op die manier kan ik mijn hoofd enigszins draaien. Ik merk de figuur op die achter mij loopt. Het is een donkere gestalte. Ik kan geen details zien. Daarvoor zou ik me helemaal om moeten keren – en dat is nergens voor nodig. Stel dat het een gestoorde gek is, die aanstoot zou nemen aan mijn interesse in hem? Door om te kijken zou ik mijn leven in de waagschaal leggen. En daarvoor is het me te lief.
Dus vervolg ik mijn weg. Ik luister naar de geluiden van de persoon die op enige afstand van mij volgt. Klik. Klak.
Ik sla een hoek om – het geluid volgt mij. Ik krijg het benauwd.
Dan passeer ik een winkel. Uitgebreid ga ik de etalage bestuderen. Het klik-klak nadert mij.
In de ruit zie ik een figuur achter mij langs gaan. In de spiegeling zie ik hem passeren. Er gebeurt niks. Ik haal diep adem. Het gevaar is geweken.
Dan draai ik me om en wil verder lopen. Ik kijk de straat in waar de gestalte is ingegaan. De straat is leeg.
Leeg!
Verward kijk ik in de richting vanwaar ik ben gekomen: niets. Geen ziel.
Meermalen wendt ik mijn hoofd van links naar rechts en terug. Het moet er belachelijk uitzien.
Ik ben alleen.
[Met een zekere opluchting stap ik even later het kantoor binnen. Het is er veilig. Ik kan er bijkomen van de ervaren spanningen. Ik denk dat ik vandaag weinig doe.]
Een spannend begin van je dag, zou ik zeggen. Wat ga je morgen weer beleven?
Maar wordt je op kantoor dan niet gevolgd?
{Mowl: maak me niet meer paranoïde dan ik al ben, zeg.}
Landelijke politiek is geen gemeente politiek. D66 wordt Democraten Eindhoven. Misschien wel daarom. Ik moet zeggen dat ik in 2005 in de kabinetscrisis ook mijn lidmaatschap heb opgezegd. Maar ik ben dus weer lid geworden. Misschien niet de juiste mensen, maar wel de juiste idealen.
{Mowl: ik vind het fijn voor je dat je nog in die partij gelooft. Ik ben jammer genoeg al mijn vertrouwen kwijtgeraakt. Ik heb er niks meer te zoeken. Maar ik woon dan ook niet in Eindhoven.}
Zaten er ook deuren in die straat of reed er net een auto weg?
{Mowl: het rook alleen naar zwavel.}
Dus de cape die ik van Harry P. geleend heb werkt echt?
Maar sorry, ik wilde je niet zo laten schrikken.
{Mowl: jij lelijke stalker!}
Wat moedig om zomaar stil te gaan staan en de donkere gestalte jouw persoon te laten naderen. Je legt je leven in de waagschaal zo op de voege ochtend. Kom maar lekker bij vandaag.
{Mowl: mijn leven is een stuk spannender nu ik me van D66 heb afgewend. Moet je ook proberen.}