Verder was ze heel aardig.

Zonder de uitbraak had ik waarschijnlijk nooit de andere kant opgemerkt, of hooguit gezien als een grapje, waarmee ze mij en de anderen probeerde te vermaken. Maar ze was bloedserieus: om kort te zijn, alles wat nu gebeurde was een vooropgezet plan om de wereldbevolking te knechten en te controleren.

Alsof we onze ziel niet allang aan de sociale media hadden verkocht.

Maar daar ging het niet om.

“Er wordt niet naar het volk geluisterd,” persisteerde ze.

Daar had ze een punt. Ik dorst haar echter niet te vertellen dat het misschien niet zo’n gek idee was dat de besluitvorming door een filter gaat, al was het maar omdat ik niet veel heil zag in lijf- en doodstraffen.

“Maar het volk wil mondkapjes,” bracht ik in. Ze steigerde.

“Het volk weet niet wat het wil,” wierp ze tegen.

Maar verder was ze echt heel aardig.