 |
|
Toen ik de bonnen schijnbaar verloren naast de krantenstandaard zag liggen, was ik niet meer te houden.
“Pak er ook wat!” siste ik tegen Brrrr, terwijl ik een handvol van de stapel griste. Braaf deed Brrrr wat ik hem opdroeg.
“Wat is het eigenlijk.” vroeg ie toen we weer buitenstonden.
“Waardebonnen.” zei ik, “Voor een gratis nrc•next.”
Ik keek tevreden naar de stapel onszelf toegeëigende bonnen.
“Dat is zeker genoeg om de hele zomer door te komen.” constateerde ik.
[Toen ik gisteren een bon wilde verzilveren om er de laatste editie van de krant mee af te rekenen, kreeg ik hem zonder bedenken terug. “Geldig tot 12 mei.” was de korte verklaring.]
Heb zelf op die manier ongeveer een maand gratis de NRC next gelezen. Geen gekke krant moet ik toegeven. Maar toch heb ik hem daarna niet meer gekocht.
{Mowl: het was de enige gratis-krant die ik graag las.}
Sneu hoor. Toch maar een proefabonnement nemen?
{Mowl: dat wordt misschien een beetje veel -Â we hebben al twee kranten.}
Wij hadden die bonnen ook. We hadden nog een week de tijd, maar het is er niet meer van gekomen. Hadden we jullie maar gebeld…
{Mowl: leergeld voor een volgende keer.}
uw verdiende loon 😀
{Mowl: het lid op mijn neus, nietwaar?}