Voorhuid

chanel

Ik berouw niets in mijn leven, behalve dat wat ik niet heb gedaan. Gabrielle ‘Coco’ Chanel (1883-1971)

De dagcreme was op, dus gingen we naar de dagcreme-winkel. (Ik besef trouwens dat in die zin in enen een heleboel clichés over homo’s worden bevestigd – het zijn misschien dan ook geen clichés.)

“Ik wil een nieuwe dagcreme.” zei Brrrr tegen de winkeljuffrouw.

“Dat kan.” zei de juffrouw en ze pakte een potje. “Anders nog iets?”

“Ja,” zei Brrrr, “Doe ook maar die reinigingsflacon.” De juffrouw pakte de fles met een blauwe vloeistof, die Brrrr aanwees.

Ik stond erbij en keek ernaar, zoals meestal in deze situatie. Cosmeticagesprekken gingen meestal tussen het winkelmeisje en Brrrr. Maar nu keek ze me ineens aan, lief glimlachend.

“Zal ik er voor u nog een paar huidverzorgingsproefjes bijdoen?” straalde ze.

[Duidelijker had ze niet kunnen zijn. Ik slikte even, Brrrr legde zijn hand op mijn schouder. Het verval is zichtbaar geworden.]

Standaard

4 gedachten over “Voorhuid

  1. Bas schreef:

    Voorhuid, maakte dat ik net iets gretiger werd om verder te lezen, ben ik (man, homo) al zo voorspelbaar geworden ;-(
    Btw, mijn computer is net een hoer, iedereen mag erop.

    {Mowl: tegen betaling, neem ik aan?}

  2. Steve schreef:

    Nee, ze vond het vast sneu dat je niks had. Dus kreeg je wat van haar.

    Net als bij kinderen bij de slager. Geen honger. Toch een plakje worst.

    Of zou ze toch…

    {Mowl: het was lief. Tot die laatste vier woordjes.}

  3. Dat is het probleem met het steeds jonger wordende winkelpersoneel. Ze weten niet meer waar de grens ligt van het betamelijke.

    {Mowl: o, dat vind ik zo’n mooi woord – ‘betamelijk’. Dank je.}

Laat een reactie achter bij SteveReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.