|
“Jou moet ik hebben!”
Vingerwijzend liet collega L er geen twijfel over bestaan dat ze mij bedoelde. Ik raakte beduusd – was me van geen kwaad bewust.
“Mij? Hoezo?”
“Jij zingt altijd!” klonk de beschuldiging. Ik wist onmiddellijk dat ik me hiertegen niet kon verweren. Het was eenvoudigweg waar: ik zing altijd. Nou ja – vaak.
“Gisteren zong je dat lied van Willeke Alberti – kom, hoe heet het…” vervolgde het requisitoir.
“‘Morgen Ben Ik De Bruid‘?” waagde ik.
“Ja! Dat!” een triomfantelijke grijns verscheen op het gezicht van de aanklager. “Ik heb het verdomme de hele vergadering in mijn kop gehad!”
[“Maar ga vooral ermee door.” luidde het vonnis. Ik haalde opgelucht adem. En zette ‘Marmor, Stein und Eisen Bricht‘ in. Tenslotte was er zo dadelijk weer een bespreking.]
Het ergste is als er “Heb je even voor mij” van Frans Bauer wordt voorgezongen en dat gebeurt nogal eens. Dit liedje heeft een hardnekkigheidsfaktor van 10, op de schaal van 1 tot 10.
Krijg je de hele dag niet meer uit je kop.
Mijn voorstel: eerst een playlist opstellen voordat de voorzingers aan het voorzingen slaan.
{Mowl: een echte voorzanger laat zich niet vangen met lijstjes. Hij is spontaan. Soit.}
Is het niet erg zorgelijk dat je ‘morgen ben ik de bruid’ zingt?
{Mowl: wellicht. Maar mijn collega’s houden meer van het lichtere genre.}
jij bent ook een fan van Willeke…????
Dát wist ik dan weer niet 😉
{Mowl: dat hoort bij het lidmaatschap van de club.}
Hoop dat fan zijn vanWilleke geen vereiste is om lid van de club te zijn, meende tot nu toe overtuigd lid te zijn maar voel nu enige twijffel…..
{Mowl: oei. Ik zal dit aan ons bestuur moeten melden, vrees ik.}
Oh, ik heb ook van die collega’s die “voor”zingen. Dat kan behoorlijk irritant zijn.
{Mowl: ben je d’r zo één.}
Onderwerp: zingen, foto van een kerk……. nee ik ga geen flauwe woordgrapjes maken, is te makkelijk
{Mowl: het is wel een beetje uitlokking, niet?}