Nu de laatste feestdagen van dit jaar naken (ik vind ‘naken’ zo’n mooi woord!) word ik op de valreep toch nog geveld door rillerigheid en bibbers.

Ik zal meteen de eerste zijn om toe te geven dat dat best wel een beetje lekker is, voor een dagje. Gewoon op de bank liggen en een beetje ziekjes zijn. Het winterzonnetje schijnt op mijn gezicht, de poezen spinnen en slapen en de radio staat zachtjes aan.

Mocht ik niet meer herstellen en een zachte dood sterven: hier zijn alvast de beste wensen. Doe er je voordeel mee!