Vuur en vlam

vuur en vlam: copyright erwin olaf

Een Nederlander mag in het geheim voor een zaak in vuur en vlam staan, als hij naar buiten maar goed laat merken dat hij er lak aan heeft. Godfried Bomans (1913-1971)

Bij de première van de jongste voorstelling van Introdans (met dank aan PvR) stond ik in enen oog in oog met Jasperina de Jong. Ik knikte vriendelijk en geroutineerd.

Zodat zij me zou opmerken en op me af zou stappen.

“Ik ken u niet.” zou ze dan zeggen. En ik zou antwoorden: “Maar ik ken u wel.” En ik zou vervolgen door te vertellen dat mijn muziekleraar (bestaan d’r eigenlijk nog wel muziekleraren?) haar adoreerde en ons als voorbeeld gaf van de enige Nederlandse zangeres met een absoluut gehoor. “Te vergelijken met Barbra Streisand.” had ie er destijds nog aan toegevoegd. En dat dat voldoende was geweest om haar mijn eeuwigdurende aanbidding te garanderen.

Maar niets van dat al. Ze knikte gewoon terug.

Vriendelijk en geroutineerd.

[“Moet ik een foto maken?” bood Brrrr aan. Maar de legende was al weg voordat ik weer bij zinnen was.]

Standaard

4 gedachten over “Vuur en vlam

  1. Steve schreef:

    Erg geroutineerd! En erg vriendelijk…

    Dat waren die groetjes ook die ik van je kreeg gisterenavond. Nog bedankt! En de groeten terug!

    {Mowl: jullie hebben het leuk gehad zo zonder mij, hoor ik.}

  2. Possum schreef:

    WOW !! Jasperina!
    The first thing I heard of her , was : Callgirl.
    I was smitten.

    {Mowl: ik geloof dat ik haar pas tien jaar later leerde kennen. Met haar Grote Egotrip.}

Laat een reactie achter bij AnneReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.