Een ogenblik is weinig, een blik veel. Hugo von Hofmannsthal

“Weet je al wat je papa gaat vragen voor je verjaardag?”

Bij het stoplicht stond een jonge vrouw te wachten op groen. Naast haar probeerde een meisje niet van haar fiets te vallen. Ze had een papieren mutsje op haar hoofd.

“Eigenlijk heb je alles al.” zei de vrouw. “Wat zou je nog willen, in vredesnaam?” Het meisje keek schuin omhoog.

“Je kunt beter geld vragen.” zei de vrouw. “Dan kun je altijd zelf iets kopen wanneer je dat wilt.”

Het licht sprong op groen. De vrouw keek nu voor het eerst naar het meisje naast zich. Ze zag hoe het haar fietsje vooruit balanceerde.

“En dan krijg je tenminste geen afdankertjes.” zei ze iets harder.

Het meisje probeerde overeind te blijven. De lippen van de vrouw verdunden als ze met één stevige trap het meisje voorbij reed.