Walm

asbak

De ochtendstond heeft een asbak in de mond. Paul Mennes

Ik waaide de rook weg.

“Sorry.” zei de man naast me op ’t bankje. “Niet iedereen kan tegen wietlucht.” Ik knikte. De man nam weer een trek, inhaleerde diep en blies de rook van mij vandaan. Dan ging ie verder met waar ie gebleven was.

“Ik zeg je: binnenkort hebben we allemaal ’n chip in onze hersenen zodat we zelf computers zijn.” Hij knikte zichzelf bemoedigen toe. “En ’t beeldscherm zit dan in speciale contactlenzen.”

“Mmm.” deed ik. Even wachtte ik, alsof ik diep nadacht. “Dat van die contactlenzen geloof ik wel. Maar die chip in je hoofd…?” Ik schudde m’n bedenkingen. De man kneep z’n ogen tot twee smalle strepen.

“Je hebt gelijk.” besloot ie. Hij zoog weer aan z’n joint. Zonder uit te blazen sprak ie verder. “Je moet natuurlijk wel ’n aansluiting hebben voor Facebook.”

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.