Wat was is geweest

De enige mensen zonder problemen liggen op het kerkhof. Robert Anthony

De dood heeft een ander gezicht gekregen. Of nee, dat zeg ik verkeerd: het einde is eenvormiger geworden. Althans in mijn beleving.

De eerste bekende die bezweek aan het virus veroorzaakte nog beroering als van een aangekondigde maar nog onervaren bezoeking. Hij was, helaas, niet de enige die in deze omstandigheden overleed. Al snel bleek de oorzaak van het overlijden er niet meer toe te doen. Het was de onvrijwillige afstand die in de rouw betracht moest worden die alles anders maakte: gelijkheid in verscheidenheid, zogezegd.

De dood is zowat onwerkelijk geworden, want te veraf. Veel verder nog dan anderhalve meter, haast een oneindigheid verwijderd van de realiteit; een bericht slechts op sociale media waar met een muisklik een hartje bij kan worden gezet. Namen die voorbij blijven komen tot je ze, met eenzelfde klik, uiteindelijk verwijdert – mocht je daartoe in staat zijn.

Ik hunker haast naar een heuse uitvaart.

Standaard