Welkom

ice
Er kan ook teveel communicatie tussen mensen zijn. Ann Beattie (1947)

“Goedemiddag.” klonk de vriendelijke stem door de boordomroep van de internationale trein. Ik maakte me meteen ’n voorstelling van ’n keurige jongeman in ’n blauw uniform. Dat kun je zo hebben met stemmen.

“Ik ben uw treinmanager van vandaag.” zeidie. Op dat moment klonk op de achtergrond de opdringerige beltoon van ’n telefoon. De treinmanager bedacht zich geen moment.

“Ik kom zo weer bij u terug,” zeidie, terwijl de telefoon bleef overgaan, “na deze ongetwijfeld zeer belangrijke boodschap.” Hierop verbrak ie de verbinding. De reizigers keken mekaar geamuseerd aan.

[“Zo, daar zijn we weer.” klonk ’t na ’n tijdje. “Waar waren we gebleven?”]

Standaard

6 gedachten over “Welkom

  1. (Nog meer verwarring. Het woordje ‘huwelijksreis’ viel niet in dit stukje, maar in het volgende. Zo wordt het er natuurlijk niet duidelijker op, Impa.)

    {Mowl: en toch begreep ik je. Goed hè?}

  2. Huwelijksreis? Gefeliciteerd! (Er heerst nu wel enige verwarring in huize Impa, hoor. Is dit een oud verhaal dat nu de kop op steekt of ben je echt net getrouwd en breng je het deliciously terloops? Want dan natuurlijk hiep, hiep, hiep!)

    {Mowl: nou ja, huwelijksreis — beter zou zijn om te spreken van onze huwelijksdagreis. Maar dan krijg ik ’n rood kringeltje.}

  3. Stommerik schreef:

    En zo hoor je wel vaker van die stomme omroepen. Als ze al te verstaan zijn want de helft van de omroepeninstallaties zijn al niet goed te horen.

    {Mowl: op ’t perron vinden ze bij voorkeur plaats tijdens ’t passeren van ’n oneindige goederentrein.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.