Te goeder naam

meeuwen
‘Uw vrouw kennen we eigenlijk al uit de stukjes!’ riep de dame, met een stem als rose toiletpapier. Ik lachte maar mee, hoewel het pure onzin is. Want je zegt toch ook niet tegen Shakespeare: ‘Wat hòòr ik, heeft uw oom uw pa vergiftigd?’ alleen omdat het in ‘Hamlet’ staat? Simon Carmiggelt (1913-1987)

“Ach,” vroeg Brrrr, “zou jij ’t restaurant willen bellen en vertellen dat we niet met z’n tweeën maar met ons drietjes komen?”

“Is goed.” knikte ik onzichtbaar voor hem want telefoon. “Onder welke naam heb je gereserveerd?”

“Gewoon.” zei Brrrr. “Onder m’n eigen naam.”

“Liefje,” zei ik, “sinds we getrouwd zijn is mijn naam ook jouw naam. En omgekeerd.” Dat klopt: Brrrr is af en toe meneer Brrrr, dan weer meneer René, maar ook meneer René-Brrrr of meneer Brrrr-René. Vandaar m’n vraag.

“O ja.” zei Brrrr. “Dan heb ik onder m’n meisjesnaam gereserveerd.”

[Kijk, dat was tenminste helder. Hilarisch maar helder. Nu kon ik bellen.]

Standaard

5 gedachten over “Te goeder naam

  1. Namen.. ik reserveer altijd onder Helmut und Hannelore Kohl.. bleek laatst die Hannelore allang dood te zijn. Ik vond het al zo stil aan tafel.

    {Mowl: Helmut is anders ook niet meer zo spraakzaam.}

Laat een reactie achter bij rudy kaalsReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.