What’s New, Pussycat

Cats are intended to teach us that not everything in nature has a function.

We zijn het gelukkige bezit van drie katten. Ik ga ervan uit dat je dit al weet.

In dat geval is het waarschijnlijk dat je ook op de hoogte bent van het feit dat ze alledrie onbelemmerd toegang hebben tot onze slaapkamer. Dat heeft nogal onplezierige gevolgen met zich meegebracht.

Zo heb ik (het is te gek voor woorden) tijdenlang bewegingsloos de nacht doorgebracht, omdat één kat zich tussen mijn benen had genesteld en de andere twee tussen mijn oksels. Ik durf nu wel te bekennen dat deze gefixeerde houding er, volgens de artsen, mede debet aan zou kunnen zijn dat er zich vorig jaar bij mij een trombose heeft ontwikkeld. Toen ik terugkeerde uit het ziekenhuis heb ik me ook voorgenomen om mijn natuurlijke bewegingsdrang in de nacht niet langer te laten belemmeren door de aanwezigheid van onze mini-tijgertjes.

Dat neemt niet weg dat het bed delen met drie extra’s misschien voor één keer een zekere spanning op kan leveren, maar na enkele jaren op zijn zachtst gezegd tot regelmatig voorkomende regernis leidt.

Dat, aangevuld met het dagelijkse ritueel van het luidkeels en met zware lichamelijke intimiteiten gepaard gaande wekceremoniëel elke ochtend – ook in het weekeinde – was uiteindelijk de belangrijkste reden om een aannemer in de arm te nemen en een verbouwing te plannen die aan al deze kwelling een eind zal moeten maken. Het belangrijkste gevolg ervan zal zijn dat twee weinig gebruikte kamertjes worden samengevoegd om zo ons nieuwe slaapvertrek te vormen. Gegarandeerd poesvrij! Wat een heerlijk vooruitzicht!

Langzamerhand komt de dag dichterbij waarop het doek voor de dagelijkse kattenterreur zal vallen. En zie: het is alsof het besef van hun daden – en vooral de gevolgen daarvan – tot onze zachtbehaarde huisgenoten doordringt. Sinds kort gedragen ze zich namelijk voorbeeldig.

Goed, ze springen nog wel ’s nachts op bed, maar zoeken daarbij hun eigen plekje waarbij ze ons beidjes zo min mogelijk tot last zijn. En vroeg in de ochtend op ons hoofd gaan zitten omdat ze honger hebben is ‘r ook al niet meer bij. Geduldig wachten de beesten tot wij zover zijn en bereid naar beneden te sloffen om een blik open te trekken. Geen gezeur, geen gemauw. Hun aanwezigheid is niet langer een last, maar een genoegen.

[Ik weet waar ze mee bezig zijn: nu al betrap ik me op voortijdige schuldgevoelens omdat we de katten elke nacht twee deuren verwijderd van onze sponde gaan verbannen. Maar ik zal sterk zijn. Zij hebben tenslotte de hele wereld voor zichzelf. Laat ons dan onze slaapkamer.]

Standaard

6 gedachten over “What’s New, Pussycat

  1. Pingback: Mowl.eu » te allen tijde » Buren

  2. Pingback: Mowl.eu » te allen tijde » Buren

  3. Sinds kort hebben wij nu ook weer een poes. Deze poes houden we wel binnenshuis, want door het drukke verkeer, blijven onze poezen niet zo lang leven. Alleen één poes is 15 jaar oud geworden, maar dat kwam doordat zij, na aangereden te zijn door een auto, niet meer de straat op durfde.
    Het is wel even wennen aan zo’n poes in huis, maar ik zou ze nu al niet meer willen missen.

    {Mowl: ze groeien aan je.}

  4. jullie zijn ook eigenlijk veeeeel te lief!
    Mijn ‘mormel’ heeft zich vanaf dag 1 aan MIJ moeten aanpassen, ipv andersom.
    Zal ik een training komen geven? ;o)
    aldus.

    {Mowl: ben benieuwd of je in augustus ook tegen de charmes van onze poezenbeesten bestand bent.}

  5. Jeand'A schreef:

    Wel de minst goedkope oplossing…….
    kweet wel een andere…
    Succes met de verbouwing!!

    {Mowl: dank je. Voor dat laatste dan.}

Laat een reactie achter bij paul prinsReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.