Wien Neêrlands bloed

vlag

In Nederland wil ik niet sterven / En in de natte grond bederven / Waarop men nimmer heeft geleefd. J. J. Slauerhoff (1898-1936)

“Ach mienier René,” zei de man die uit Irak was gekomen, “Iek heb al siends 1997 een Nederlands paspoort. Kaaik.” Hij haalde het document met zichtbare trots tevoorschijn en hield het onder mijn neus.

“Main vier kienderen stoederen allemaal.” glunderde hij. “Aan oeniversitait of hogeschool.” Hij wees naar de foto’s aan de muur.

“Main kienderen zai roken niet.” verklaarde hij. “Geen drank. Geen hassjiesj. Iek heb ze geleerd altaid ierlik te zain. Ierlikhaid ies hiel belangraik!” Zijn wijsvinger priemde in de lucht. Toen boog hij onheilspellend naar voren.

“Maar negentieg procent van die Marokkanen of Algerainen…” Hij maakte een wegwerpend gebaar.

“Maar iek niet diescriminasie, mienier René!” De man ging rechtop zitten.

“Jaai moet hier komen en eten.” straalde hij. “Samen met jouw vrouw.”

‘Oei.’ dacht ik.

[Die inburgeringscursus hakt er wel in, zeg. Zo.]

Standaard

8 gedachten over “Wien Neêrlands bloed

  1. Menigeen mag een voorbeeld nemen aan deze meneer? Bovendien: hoeveel mensen ken jij (inclusief jezelf!) die geen vooroordelen hebben? Vrijheid is ook het recht op het hebben van vooroordelen. Het gaat om hoe je ermee omgaat.

    {Mowl: ik barst van de vooroordelen, zoals ik hier meermaals heb bekend.}

  2. Steve schreef:

    Oh, was hij ook die persoon die je laatste aan de telefoon had? Oh nee, dat was een vrouw.

    Ik denk dat ook hier een voorlichtingstaak voor je ligt…

    {Mowl: zal ik mijn naam veranderen in ‘pb51’?}

Laat een reactie achter bij SelçukReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.