Vandaag gaan we naar Den Bosch. Heineken neemt afscheid van Wim, Brrrr’s vader. Er is aan hem en zijn familie een receptie aangeboden.

Wim is een kanjer. Hij staat altijd voor je klaar. Toen ik hem bijna tien jaar geleden leerde kennen was het alsof ik aan een bloedverwant werd voorgesteld. (Nu had ik ook nog es het geluk dat dit tijdens een familiebarbecue was – de specialiteit van Wim.)

Sindsdien is er veel gebeurd. Veel moois, veel lelijks. Zoals dat gaat in een mensenleven. Wim heeft zelf ook het nodige voor de kiezen gehad. Maar Wim is Brabander, Bosschenaar. Dus tegenslag is alleen de voorbode van betere tijden.

En vandaag mag ik namens hem een dankwoord uitspreken.

Ik ben vereerd.

(Voordat je denkt dat we rare dingen op de foto aan het doen zijn: de opname is gemaakt tijdens een feest. We deden allemaal ‘Hoera!’)