|
“Ik ben psychotisch schizofreen.” zei de mevrouw.
“Zo.” zei ik. “Zozo.”
“En ik stop volgende maand met mijn medicijnen.” ging ze verder.
“Zozo.” deed ik. “Zo.”
“De dokter vindt het niks.” legde ze uit, “Maar ik moet wel.”
“Ach.” variëerde ik.
“De pillen maken me vlak.” verdiepte ze. “Anders. Ik ben mezelf niet.”
Nu knikte ik. “Tja.”
“Dus.” deed ze.
“Dus?”
“Stop ik.” Ze keek opgelucht.
“Zo.” Ik tikte op de tafel. “Zozo.”
[Soms zeggen mensen me dingen die groter zijn dan ikzelf. Het is altijd een ontluisterende ervaring.]
Oh is dat het? Ik voel altijd al dat ik mij zo moet inhouden als ik dingen tegen je zeg. 😉
{Mowl: euh.}
Soms is het inderdaad beter om maar niet te veel terug te zeggen.
{Mowl:}
Een schizofreen is nooit alleen 😀
{Mowl: en een psychopaat komt nooit te laat.}
Doet met denken aan Brrrr. Niet die van jou, maar die uit Six Feet Under.
{Mowl: ik haalde ze ook steeds door mekaar.}