Zomer

rose

Ik droom van zomers die altijd duren.
Sully Prudhomme (1839-1907)

Één dag zomer – en het leven is volmaakt.

Voor mijn werk moest ik met de trein. De zon scheen, de muziek klonk in mijn oor en werd tot de perfecte soundtrack van de film die deze dag zou worden. Louis Armstrong zong ‘Let’s fall in love’ en twee mensen zoenden elkaar. Ik giechelde in mezelf.

Op de terugreis had ik bijna niet in de gaten dat ik uit moest stappen. Ik was zo blijven zitten. Gelukkig haalde ik de deuren nog net op tijd. Net op tijd om te ontdekken dat de thuisgebleven Brrrr hetzelfde gevoel had. Het was een te mooie dag om thuis te blijven. Dus togen we naar de kade van de rivier om daar bij een restaurantje een hapje te eten.

Laat vielen we in bed en namen afscheid van deze dag.

[Één zo’n dag maakt het leven al de moeite waard.]

Standaard

2 gedachten over “Zomer

  1. Ik heb ook heerlijk buiten gegeten. Gelukkig stonden de bergen niet opgehaalde afvalzakken achter De Waag, netjes uit het zicht.

    {Mowl: er zijn veel niet opgehaalde zakken in Amsterdam, dezer dagen.}

Laat een reactie achter bij SteveReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.