Zonder woorden

Iedere vrouw zwijgt zolang ze gedekt is. Karel Jonckheere

Iedere vrouw zwijgt zolang ze gedekt is. Karel Jonckheere

Ergens achter in de shoarmazaak, waar het niet zo licht meer was, zaten twee meisjes aan een tafeltje. Ze dronken koffie – dat wil zeggen: er stonden twee kopjes tussen hen in.

De ene, de blonde, die met de rug tegen de muur zat, hield haar gezicht verborgen in haar hand. De andere, de bruine dus, zat een beetje schuin op de bank. Ze had een been opgetrokken en pulkte met een vinger achter de rand van haar sneaker. Ze kauwde wat, maar verder zweeg ze. Ze zwegen allebei.

Waar het blonde meisje naar keek, kon ik niet zien, omdat haar blik achter haar hand was verscholen. De brunette keek, al kauwend, naar het blonde meisje. Het was alsof ze op iets wachtte. Iets wat steeds maar niet kwam.

Minuten gingen zo voorbij.

[De meisjes leken niet in de gaten te hebben dat ze mijn tijd ontiegelijk aan het verspillen waren.]

Standaard

4 gedachten over “Zonder woorden

  1. Shoarma is iets wat ik enkele jaren geleden voor het eerst heb gegeten en ik vond dat wel lekker.

    {Mowl: en wat vind je dan van döner, lahmacun en dürüm?}

Laat een reactie achter bij AnneReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.