Zwans

Nooit zal ik als een gans mij laten leiden door instinct, maar optreden alsof de man schepper is van zichzelf en niemand naast zich kent. William Shakespeare

Nooit zal ik als een gans mij laten leiden door instinct, maar optreden alsof de man schepper is van zichzelf en niemand naast zich kent. William Shakespeare

Ze maken een wandeling door het park. Vader en zoon kuieren langs me heen en zien de ganzen, die aan de rand van het water hun kostje grazen.

“Wat is dat, papa?” wijst het kind. De man geeft me alvast een vette knipoog, zo van: Nou moet je opletten, want er gaat een goeie grap komen. Ik zet me schrap.

“Ik weet het niet,” zegt hij dan, “Maar ze zullen vast wel lekker zijn.” Ik krijg nu ongevraagd een tik op mijn schouder, zo van: Vatte je hem? Dat was een goeie grap, hè?

Ik grinnik mee. De man is groter dan ik.

“We gaan die kant op.” zegt de man wanneer ze bij een splitsing komen. “Of, zoals ze in de volksmond zeggen: links.” En hij kijkt om, om te zien of ik het wel heb gehoord. Ik grinnik nog maar es. De man blijft groter.

Standaard

8 gedachten over “Zwans

  1. Cyberjunk schreef:

    Ik sluit me op zich wel bij de mening van Possum aan, maar ik denk dat het hier toch echt om een grapje ging.

    {Mowl: alleen maar, vrees ik.}

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.